Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Gazeteler Puan Durumu
WhatsApp
Sosyal Medya

Aşık Veysel kimdir? Aşık Veysel şiirleri!

Ünlü halk ozanı Aşık Veysel 21 Mart 1973 yılında aramızdan ayrıldı. Vefatının 44. yılında geride bıraktığı ve günümüze kadar gelen eserleriyle anılıyor. Peki Aşık Veysel kimdir? İşte Halk ozanı Aşık Veysel hakkında merak edilenler…

Ünlü halk ozanı Aşık

Uzun İnce Bir Yoldayım, Mecnunum Leylamı Gördüm, Kara Toprak gibi birçok eserin sahibi olan her zaman insan sevgisi, hoşgörü, barış ve birlikteliğe vurgu yapan ünlü halk ozanı Aşık Veysel vefatının 44’üncü yılında geride bıraktığı ve günümüze kadar gelen eserleriyle anılıyor. Peki Aşık Veysel kimdir? İşte ünlü halk ozanı Aşık Veysel hakkında bilinmeyenler…

AŞIK VEYSEL KİMDİR?

Ünlü halk ozanı Veysel Satıroğlu yani mahlasıyla Aşık Veysel 25 Ekim 1894 tarihinde Sivas’ta doğdu. İki kız kardeşinide o zamanlar yaygınlaşan çiçek hastalığından kaybeden Aşık Veysel, bu hastalığa 7 yaşında yakalandı ve iki gözünü de kaybetti.

Aşık Veysel, babasının oyalanması için aldığı bağlama ile önce başka ozanların türkülerini çalmaya başladı. 1933 yılında tanıştığı Ahmet Kutsi Tecer’in teşvikleriyle kendi sözlerini yazıp söylemeye başladı. Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri’nde saz hocalığı yaptı. 1965 yılında özel kanunla maaş bağlandı. 1970’li yıllarda Hümeyra, Fikret Kızılok, Esin Afşar gibi bazı müzisyenler Âşık Veysel’in deyişlerini düzenleyerek yaygınlaşmasını sağladı.

 

“Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti. Onu giyerek beni çok seven Muhsine kadına göstermeğe gitmiştim. Beni sevdi. O gün çamurlu bir gündü, eve dönerken ayağım kayarak düştüm. Bir daha kalkamadım. Çiçeğe yakalanmıştım… Çiçek zorlu geldi. Sol gözüme çiçek beyi çıktı. Sağ gözüme de, solun zorundan olacak, perde indi. O gün bugündür dünya başıma zindan.”

 Güzelliğin On Par’Etmez

 

Güzelliğin on par’etmez
Bu bendeki aşk olmasa
Eğlenecek yer bulaman
Gönlümdeki köşk olmasa Tabirin sığmaz kaleme
Derdin dermandır yareme
İsmin yayılmaz aleme
Aşıklarda meşk olmasa Kim okurdu kim yazardı
Bu düğümü kim çözerdi
Koyun kurt ile gezerdi
Fikir başka başk’olmasa Güzel yüzün görülmezdi
Bu aşk bende dirilmezdi
Güle kıymet verilmezdi
Aşık ve maşuk olmasa Senden aldım bu feryadı
Bu imiş dünyanın tadı
Anılmazdı VEYSEL adı
O sana aşık olmasa

 

Uzun İnce Bir Yoldayım

  

Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Bilmiyorum ne haldeyim
Gidiyorum gündüz gece
Dünyaya geldiğim anda
Yürüdüm aynı zamanda
İki kapılı bir handa
Gidiyorum gündüz gece

Kırkdokuz yıl bu yollarda
Ovalarda dağlarda çöllerde
Düşmüşüm gurbet ellerde
Gidiyorum gündüz gece

Şaşar Veysel iş bu hale
Kah ağlaya kah güle
Yetişmek için MENZİLE
Gidiyorum gündüz gece

 

Benim Sadık Yârim Kara Topraktır

  

Dost dost diye nicelerine sarıldım
Benim sadık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sadık yârim kara topraktırNice güzellere baılandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü isteğim topraktan aldım
Benim sadık yârim kara topraktırKoyun verdi kuzu verdi süt verdi
Yemek verdi ekmek verdi et verdi
Kazma ile döğmeyince kıt verdi
Benim sadık yârim kara topraktırAdemden bu deme neslim getirdi
Bana türlü türlü meyva yetirdi
Her gün beni tepesinde götürdü
Benim sadık yârim kara topraktırKarnın yardım kazmayınan belinen
Yüzün yırttim tırnağınan elinen
Yine beni karşıladı gülünen
Benim sadık yârim kara topraktırİşkence yaptıkça bana gülerdi
Bunda yalan yoktur herkes de gördü
Bir çekirdek verdim dört bostan verdi
Benim sadık yârim kara topraktırHavaya bakarsam hava alırım
Toprağa bakarsam dua alırım
Topraktan ayrılsam nerde kalırım
Benim sadık yârim kara topraktırDileğin var ise Allah’tan
Almak için uzak gitme topraktan
Comertlik toprağa verilmiş Hak’tan
Benim sadık yârim kara topraktırHakikat ararsan açık bir nokta
Allah kula yakın kul Allaha
Hak’kın hazinesi gizli toprakta
Benim sadık yârim kara topraktırBütün kusurlarım toprak gizliyor
Merhem çalıp yaralarım düzlüyor
Kolun açmış yollarımı gözlüyor
Benim sadık yârim kara topraktırHerkim olursa bu sırra mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel’i bağrına basar
Benim sadık yârim kara topraktır

  

 

 

 

 

 

 

Havalanma Telli Turnam

  

Havalanma telli turnam havalanma telli turna
Aman aman aman aman ey
Uçup getme yele karşı
Ah niye doğdun
Sarı yıldız mavi yıldız yıldız yıldız yıldız

Zülüflerin tel tel olmuş zülüflerin tel tel olmus
Aman aman aman aman ey
Uçup getme ele karşı
Ah niye doğdun
Sarı yıldız mavi yıldız yıldız yıldız yıldız

Evler yıkan beller büken
Kanlımı oldun kervan kıran
Dön dön dön dön

Şahinim var bazlarım şahinim var bazlarım var
Aman aman aman aman ey
Ördeğim var kazlarım var
Ah niye doğdun
Sarı yıldız mavi yıldız yıldız yıldız yıldız

Yare tenha sözlerim yare tenha sözlerim var
Aman aman aman aman ey
Ben diyemem ele karşı
Ah niye doğdun
Sarı yıldız mavi yıldız yıldız yıldız yıldız

Evler yıkan beller büken
Kanlımı oldun kervan kıran
Dön dön dön dön

 

 

 

 

 

 

 

Beni Hor Görme Kardeşim

  

Beni Hor Görme Kardeşim 
Sen Altınsın Ben Tunç Muyum 
Aynı Vardan Var Olmuşuz 
Sen Gümüşsün Ben Saç Mıyım Ne Var İse Sende Bende 
Aynı Varlık Her Bedende 
Yarın Mezara Girende 
Sen Toksun Da Ben Aç Mıyım Kimi Molla Kimi Derviş 
Allah Bize Neler Vermiş 
Kimi Arı Çiçek Dermiş 
Sen Balsın Da Ben Cec Mıyım Topraktandır Cümle Beden 
Nefsini Öldür Ölmeden 
Böyle Emretmiş Yaradan 
Sen Kalemsin Ben Uç Muyum Tabiata Veysel Aşık 
Topraktan Olduk Kardaşık 
Aynı Yolcuyuz Yoldaşık 
Sen Yolcusun Ben Bacmıyım