Nöbetçi Eczaneler
Davranislarim,algim,ruhum değişti…o beni her cagirdiginda ben gittim, vazgeçemedim bu huyumdan,onu görmesem ellerim titriyordu,sinirleniyorum,bunalıp ne yaptığımı bilemeyecek kadar kendimden geçiyordum…
ortaokulda bir öğlen sonunda tanıştık onunla, ilk önce basim döndü öksürdüm sonra bırakamadım, alışmıştım ona.ertesi gün arkadaslarla yine okuldan kaçıp tenha bir köşede yineledik bagimliligimizi, bir daha ve bir daha…sonu yoktu artık o olmayınca olmuyordu,bir yerlerden para bulup almam gerekiyordu…aldım da…
sanırım esiri olmuştum artık geri dönüşü yoktu bu işin…önce anneme söyledim sonra babamda öğrenince evde kıyamet koptu…velhasıl kelam evden çıkma yasağı almıştım, başımı duvara vuracak, etrafı dağıtıp,camlari kırma noktasına kadar gelmişti bu işin sonu…babam ambulans çağırıp beni hastaneye yatirtti… tedaviye başladım,o günum sakin gecmisti,günden güne sinir sistemim duzeldi,fiziksel ve ruhsal yönden de iyilesiyordum,eski ben olduğum için şükrediyorum…bagimliligimi bıraktım geç kalmadan…
lütfen biz çocuklara çok dikkat edin arkadaşımız kim,nelerle uğraşıyor,kötü alışkanlıkları var mı diye ilgilenin…kolay kızma,aşırı sinirlilik,uyku problemi,iştahsızlık vs varsa bu değindiğim noktalara dikkat edelim,gözümüz her zaman üzerinde olsun, bağları koparmayalim hiç kimse yalnız değildir, bir gözetleyen,bir kanat geren olmalı çocuğa, bu noktada siz ebeveynlere çok görev düşüyor, sadece karın doyurmakla,internetten marka alıp çocukları simartmakla anne baba olunmaz…doğduğu günden başlar ve ömür boyu sürer bu serüven…ilgisizlige son,ilgilenmeye merhaba, kötü aliskanliklara,bağımlılığa elveda…